Autor: Codenga 07.02.2023

Programowanie polega na pisaniu instrukcji dla komputera. Żeby te instrukcje były zrozumiałe, musimy używać właściwych symboli. Za pomocą tych symboli budujemy strukturę logiczną naszego kodu.

Trochę to przypomina język, którym się posługujemy na co dzień. Mamy w nim takie symbole jak kropki, przecinki itp. Dzięki temu możemy tworzyć logiczne i zrozumiałe wypowiedzi. W programowaniu działa to bardzo podobnie.

Popatrzmy więc teraz na najpopularniejsze symbole, z których korzystamy podczas programowania.

Średnik to symbol oznaczający koniec instrukcji. W programowaniu pełni więc podobną rolę jak kropka na końcu zdania. Popatrz na przykład:

  return a + b;

Za pomocą średnika deklarujemy, w którym miejscu ma się kończyć instrukcja return. Wszystko to, co znajdzie się po średniku, jest już osobną instrukcją. Średniki są używane w takich językach jak Java, C++, C#, PHP i nie tylko. Istnieją też języki, w których instrukcji nie kończy się żadnym symbolem.

Opanuj najważniejszy język współczesnej sieci Web. Zdobądź umiejętności niezbędne aby zostać front-end developerem.

Dowiedz się więcej

Nawiasy klamrowe służa do definiowania tzw. bloków kodu. W praktyce takim blokiem może być funkcja, klasa albo podobna struktura. Za ich pomocą określamy, że dany zestaw instrukcji tworzy jeden blok. Oto przykład:

  function add(a, b) {
   return a + b;
  }

Mamy tutaj funkcję o nazwie add. Blok tej funkcji został wyznaczony właśnie za pomocą nawiasów klamrowych czyli { oraz }. Oznacza to, że wszystkie instrukcje umieszczone w środku tworzą jeden, wspólny blok.

Kolejny przykład:

  if (a > b) {
    console.log(a + " is greater than " + b);
  } else {
    console.log(b + " is greater than " + a);
  }

Tym razem w kodzie mamy dwa bloki: if oraz else. Każdy z tych bloków zawiera pewne instrukcje.

Zwykłe nawiasy są często używane do zdefiniowania listy argumentów funkcji (nazywanych też parametrami). Powróćmy do tego przykładu:

  function add(a, b) {
   return a + b; 
  }

Zauważ, że funkcja przyjmuje dwa argumenty: a oraz b. Te argumenty definiujemy w nawiasach zwykłych.

Nawiasy kwadratowe wyznaczają zbiór wartości. Taki zbiór czasem nazywamy tablicą albo listą. Przykład:

  let fruits = ['banana', 'apple', 'orange', 'mango'];

W powyższym przykładzie stworzyliśmy tablicę o nazwie fruits. Zawiera ona 4 wartości, zadeklarowane w nawiasach kwadratowych. Nawiasów kwadratowych używamy też po to, aby odwołać się do konkretnej wartości ze zbioru:

  fruits[0]

W powyższym fragmencie kodu użyliśmy nawiasów kwadratowych, aby odwołać się do elementu z tzw. indeksem 0. W praktyce jest to często pierwszy element w tablicy.

Znak równości to symbol, którego używamy aby przypisać wartość do zmiennej. Zmienne w programowaniu to takie pojemniki do przechowywania danych. Jeśli chcemy do zmiennej jakieś dane przypisać, to używamy takiego zapisu:

  result = 123

Ten zapis należy interpretować następująco: do zmiennej result przypisz wartość 123. Dlatego mówimy czasem, że symbol = to tzw. operator przypisania.

Symbol znany jako ‘podwójny znak równości’, używany jest do porównywania wartości. Popatrz na przykład:

  4 == 5

W powyższym fragmencie kodu użyliśmy tego symbolu aby sprawdzić czy 4 jest równe 5. Ważne jest to, aby nie pomylić ze sobą pojedynczego znaku równości (operatora przypisania) i znaku podwójnego (operatora porównania).

Często używa się dodatkowych symboli np.:

> czyli większy niż
< czyli mniejszy niż
!= czyli inny niż (nierówność)
>= czyli większy lub równy
<= czyli mniejszy lub równy

Warto tu zwrócić uwagę na symbol wykrzyknika (!). W programowaniu jest on często używany do negacji wartości.

Cudzysłowy oraz apostrofy to symbole używane do wyznaczania tzw. ciągów tekstowych (nazywanych czasem string). Za ich pomocą określamy początek oraz koniec ciągu tekstowego. Przykłady:

  let name = 'developer';
  let role = "Admin";

Mamy tutaj dwa ciągi przypisane do zmiennych. Co ciekawe, w wielu językach programowania możesz zamiennie używać cudzysłowów oraz apostrofów. To jest po prostu kwestia preferencji osobistych. Ważne jednak jest to, aby nie mieszać dwóch różnych symboli w ten sposób:

  let name = 'developer";

Powyższy kod jest nieprawidłowy. Nie można zdefiniować jednego ciągu za pomocą mieszaniny cudzysłowów oraz apostrofów.

Programowanie wiąże się z użyciem pewnych symboli. Najpopularniejsze symbole pokazaliśmy w artykule. Większość powszechnie używanych języków programowania korzysta z takich symboli, choć są też pewne wyjątki. Istnieją języki, takie jak na przykład Python, w których nie mają ani średników na końcach instrukcji, ani bloków deklarowanych za pomocą nawiasów klamrowych.

W praktyce naukę danego języka zaczynamy właśnie od poznania charakterystycznych dla niego symboli.